Birbirine yakınlaştıkça uzaklaşan iki âşık, biri dipsiz bir kuyuya benzeyen gözleri gibi hiçlik, diğeri çam yeşili gözleri gibi umut kokacak…
Bu oyunda Cirrus vezir mi, şah mı kalacak? Yoksa Mat mı olacak?
Bu oyunun kurallarını Ece mi kuracak, yoksa kader baştan mı yazacak?
*
Ömür platformunda herkesin yeri bellidir ancak kimsenin hamlesini kimse bilemez.
Her insanın içinde sır dolu stratejik bir alan vardır, mantık şahı yıkıp sırra sahip olmak için piyonlara muhtaçtır.
İnsanların inançları kötü niyetli kişilerin tahtına giden bir platformdur ve iyiliği yenmek isteyen kötülük, kuralsız bir stratejisttir. İnsanın iradesini yıkacak en önemli taş; karşı tarafı mat etmeye yönelik olan inançtır ve insanlık öğretilmiş çaresizliğe kukla olmaya müsaittir.
*
Bu kitapta oyunun en kuvvetli figürü vezir olan katil olsa da, şahını kaybetmek istemeyen piyonlar hamle yaptığı zaman, kurgunun seyri değişebilir.
Hayat oyununda ise kalp platform, akıl da piyondur. Bazen ihtiyaç olan tek şey de ufak bir piyondur! Bir kadın şah gibi yükselmeyi göze aldığında, elde edeceği erkeği rakibin alanına getirir, istediği gibi kuklaya çevirebilir.
Aslında aşk; satranç oyunun kendisidir!