GAMZELİM: BANA ADIMI SOR
Kadere inanır mısın? Peki ya tesadüflere? Alın yazısı diye bir şey var mı cidden?
Ben sadece, azme ve çabaya inanırdım! Ta ki onu görene, gamzesine hayallerimi gömene kadar!
***
Cesaret edemediğim bir hayatın rüyasını görmeye cüret ettim.
Oysa olgun bakan gözlerimin sebebiydi adetler ve yaşımdan daha büyük davranmam için talim yaptırırdı gelenekler, görenekler...
Buralarda her genç kızın hayali olurdu beyaz atlı bir prens ve sükse satabileceği zengin bir saray.Benim hayallerim de, geleceğe olan bakış açım da daha küçük yaşta değişmişti.
Herkes beğenilmek isterken ben beğenilmemek, hor görülmek, uzak durulan olmak isterdim çünkü özgür ve güçlü olmak istiyorsam, önce okumalı sonra evlenmeliydim!
**
Sor...” “Neyi?”
“Bana adımı sor.”
“İstemiyorum...”
“Ben de istemiyorum sormanı Akşam Gözlüm. Çünkü en mutsuz olduğum anlarda bile sırf sen Gamzeli dediğin için gülümsüyorum ben...”
***
GAMZELİM: YA'SAKLIMSIN
Hayat ne verdiyse, hınç yapmış, kin tutmuş, geleceğe pusu kurmuş bir düşman gibi her şeyimi almak için savaş halinde. Bir ben köhne kalplerin ücra şehirlerine harabe inşa etmişim. Hani adım atacak yer, dönecek mesafem bile kalmamış hunharca girdiğim çare deliklerinde. Kısmet mutsuzluğu reva görmüş gibi bana, ne ferah bir nefes çektiriyor ciğerlerime, nede dilim kuş gibi cıvıldıyor salt gerçeklerin ışığına.
Şimdi mühür yemiş gözlerimde hep bir hüzün sultanlık kurmuş, genzime ilmek ilmek ıstırap düğümleri dokunuyor… En acısı da, bakamıyorum artık sevdiğimin gözlerine özgürce, hatalı gibi, günahkâr gibi, yalancı gibi utangacım aşk vurmuş ifadesine... Ve o bunlardan habersiz her başını kaldırdığında, ben bir kere daha vurulup, her seferinde olduğu gibi can veriyorum gamzelerinin gölgesinde.